brigand n. 土匪,強(qiáng)盜。 -age, -ism n. 搶劫;強(qiáng)盜行為。 adj. -ish 強(qiáng)盜般的。
bandit n. (pl. bandits, -ti ) 1.惡棍,暴徒;盜賊;土匪,匪。 2.〔英空軍俚〕敵機(jī)。 a banditti = a set of bandits 一隊(duì)土匪。 mounted bandits 馬賊。 a bandit gang 匪幫。 n. -ry 盜匪活動(dòng)(commit banditry 搶劫)。